2014 Aanpassen woning dwarslaesie

Eli’s Strijd: Van Ongeval naar Herstel, en een Nieuw Begin

Een jaar geleden veranderde het leven van Eli Haumahu uit Vaassen in een oogwenk. Wat begon als een rit op zijn motor eindigde in een dramatisch ongeval. Terwijl hij rustig door de straten reed, zag een automobilist hem niet toen deze van een uitrit afreed. Eli werd van zijn motor geslingerd, en hoewel hij op dat moment niet wist hoe ernstig de gevolgen zouden zijn, liep hij gescheurde kniebanden en hevige nekpijn op. Een lange revalidatie volgde, maar Eli, vastberaden zoals hij was, keerde terug naar zijn werk.

Toch bleef er iets niet goed zitten. Een half jaar later voelde Eli zich steeds slechter. Wat aanvankelijk leek op gewone vermoeidheid, bleek iets veel ernstigers te zijn. Hij meldde zich bij zijn baas: “Ik ga even naar huis, ik voel me niet lekker.” Een kort moment van rust, dacht hij. Maar het liep anders. Terwijl hij met zijn motor naar huis reed, kreeg hij pijn in zijn linkerbeen. Hij bereikte nog net de eerste benzinepomp, maar daar stopte zijn lichaam – de uitval was plotseling en hevig.

Wat volgde, was een schokkende diagnose: een nekhernia en een dwarslaesie. Eli was vanaf zijn borstkas verlamd. Het leven dat hij kende, viel in duigen. Maar dat was niet het enige. Omdat er niet bewezen kon worden dat de hernia en dwarslaesie het directe gevolg waren van het motorongeluk, kreeg Eli geen uitkering van de verzekering. Zijn toekomst werd onzeker, en de zorgen stapelden zich op.

Maar te midden van dit verdriet en onzekerheid, ontstond er een golf van steun. Een hulpactie werd opgestart, en de gemeenschap van Vaassen en omstreken stond in één klap achter Eli en zijn vrouw Ruth. Ondernemers, vrienden, kennissen, en zelfs onbekenden mobiliseerden zich voor een groot doel: Eli en Ruth weer een veilige en comfortabele thuis te bieden, nu alles anders was.

Dankzij deze ongelooflijke samenwerking werd hun huis compleet verbouwd. Van een nieuwe keuken tot een rolstoellift, alles werd aangepast zodat Eli weer in zijn eigen huis kon wonen. Het huis werd gelijkvloers gemaakt, met ruime deuren, aangepaste badkamer, en alle voorzieningen die Eli nodig had. Het was niet alleen een verbouwing, het was een symbolische wederopstanding: een teken van hoop, van kracht, en van de onvoorwaardelijke steun van een gemeenschap die zich niet door tegenslag liet ontmoedigen.

Elke hand die hierbij heeft geholpen, elke ondernemer die tijd, materialen of werkuren heeft gedoneerd, elke persoon die zich op welke manier dan ook heeft ingezet voor Eli en Ruth verdient onze diepste dankbaarheid. Dit is niet zomaar een verbouwing; dit is een verhaal van mensen die samenkwamen om een nieuwe toekomst mogelijk te maken voor iemand die door het leven op de proef werd gesteld.

Bekijk hieronder de filmpjes van de verbouwing, een visuele herinnering aan wat er mogelijk is als we elkaar ondersteunen. Eli en Ruth hebben het zwaar gehad, maar ze zijn niet alleen. Ze weten nu, meer dan ooit, dat ze samen sterk staan – niet alleen als familie, maar als onderdeel van een gemeenschap die hen nooit in de steek zal laten.

Dank aan iedereen die een verschil heeft gemaakt.